Sabancı Üniversitesi İstanbul Siyasetler Merkezi’nin (İPM) Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Mukavelesi 27. Taraflar Konferansı’nda (COP27) yarın tanıtımı yapılacak “Türkiye’nin Karbonsuzlaşma Yol Haritası: Sektörel Yarar Maliyet Analizi” raporunda, Türkiye’nin son yeni bilgileri olan 2020 ve 2030 yılları ortasındaki yatırım gereksinimi hesaplandı.
Buna nazaran, güç, ulaşım, binalar, sanayi ve başka üretici dallarda bu devirde 101 milyar dolar yatırım maliyetiyle Türkiye 2050’de net sıfır emisyona ulaşabilecek.
Tüm dallarda yapılması gereken yatırımlar 171 milyar dolar olarak hesaplanırken, tıpkı yatırımlar bilhassa fosil yakıt tüketiminin düşmesi sonucunda 70 milyar dolar kar sağladığından yatırım muhtaçlığı 101 milyar dolara karşılık geliyor.
Yatırımlarla fosil yakıt tüketiminin düşmesi sonucu sıhhat maliyetlerinin de 42,1 milyar dolar azalacağı hesaplanıyor.
1 MİLYAR 350 MİLYON TON KARBON EMİSYONUNUN ÖNÜNE GEÇİLİYOR
Bu dönüşüm sayesinde 1 milyar 350 milyon ton karbon emisyonunun önüne geçiliyor ve Türkiye’nin karbon emisyonları 2030’da 2018 düzeyinin yüzde 32 altına düşüyor.
İklim kriziyle uğraş için gerekli dönüşümde en kıymetli bölüm olarak öne çıkan elektrik bölümünde 2030’a kadar 36,5 milyar dolar yatırım muhtaçlığı bulunurken, kömür ve doğal gaz tüketiminin azalması sayesinde bu sayı 29 milyar dolara iniyor.
Ulaşım bölümünde gerekli yatırım petrol tüketiminin azalmasıyla 12,5 milyar dolardan 2 milyar dolara düşüyor.
En büyük maliyet kalemi ise kentsel dönüşümün de dahil edildiği binalarda ortaya çıkıyor. Binalarda 100 milyar dolara yaklaşan yatırım gereksinimi fosil yakıt tüketiminin azalması sonucu 41 milyar dolara geriliyor. Sanayi ve öteki üretici kesimlerdeki gereksinim ise 21 milyar dolar düzeyinde kalıyor.
RÜZGAR, GÜNEŞ VE DEPOLAMA KAPASİTELERİNDE ARTIŞ
Rapora nazaran, bu yatırımlarla Türkiye’de 28 gigavat ek güneş gücü, 23 gigavat ek rüzgar gücü kapasitesi devreye giriyor.
Ayrıca, bu yatırımlar 2020-2023 devrinde devreye alınan 1,32 gigavatlık santral dışında sisteme yeni kömürlü termik santrallerin devreye alınmaması ve mevcut kömürlü santrallerin 2035’e kadar devreden çıkmasını sağlıyor.
Deniz üstü rüzgar santrallerinin ve ağırlaştırılmış güneş gücü teknolojilerinin 2026’dan itibaren sisteme entegre edilmeye başlanması, yaklaşık 5,7 depolama gigavatlık depolama teknolojilerinin devreye alınması ve milletlerarası enterkoneksiyon çizgi kapasitesinde 3,35 gigavat artış sağlanabiliyor.
Raporun editörü ve İPM İklim Değişikliği Çalışmaları Koordinatörü Ümit Şahin, Türkiye’nin 2053’te net sıfır gayesine ulaşmak için şimdiden harekete geçmek istediğini belirterek, “Geciktikçe bu hesapladığımız maliyet her gün daha da artacak.10 yıllık dönüşüm maliyeti Türkiye’nin ulusal gelirinin yaklaşık yüzde 1’ine denk geliyor.” tabirlerini kullandı.
Çalışmada tüm bölümlerin başka farklı ele alındığını ve ayrıntılı bir maliyet tahlili yapıldığını aktaran Şahin, şunları kaydetti:
“Gerek Avrupa ile ticaretimize devam edebilmek, gerekse Paris muahedesinin koşullarını yerine getirmek için Türkiye emisyonlarını argümanlı bir formda azaltmak ve net sıfıra ulaşmak zorunda. Bunun için Türkiye’nin aktüel ulusal katkı beyanında emisyonlarını en kısa vakitte zirve noktasına çıkaracağını ve azaltmaya başlayacağını ilan etmesi gerekiyor. Çalıştığımız net sıfır senaryosu Türkiye’nin 2030’a kadar karbon emisyonlarını 2018 düzeyine nazaran yüzde 32 azaltmasını ve 1 milyar 350 milyon ton karbon emisyonunun engellenmesini sağlıyor. Türkiye’nin yıllık sera gazı emisyonunun 520 milyon ton olduğunu düşünürsek bu değerli bir ölçü.”